rum

Jak powstaje rum?

Początki rumu sięgają czasów antycznych, a pochodzi on najprawdopodobniej z Chin i Indii. Do Europy trafił dzięki Arabom i zyskał uznanie. W Hiszpanii zaczęto uprawiać trzcinę cukrową, a Krzysztof Kolumb zabrał jej sadzonki ze sobą podczas drugiej wyprawy. Okazało się, że klimat w rejonie Morza Karaibskiego niezwykle sprzyja tej roślinie i w XVII wieku rozpoczęto tam masową produkcję. Popularność tego trunku na Karaibach bardzo szybko zyskała rozgłos również w kolonialnej Ameryce. W Europie natomiast podjęto próbę rozpoczęcia produkcji alkoholu na bazie buraków cukrowych, który miał przypominać rum. 

Produkcja rumu różni się od innych napojów spirytusowych. Nie ma ściśle określonych zasad przygotowywania mieszanki. Proces wytwarzania tego aromatycznego alkoholu zależy głównie od miejsca jego wytwarzania. Rum produkowany jest z melasy z dodatkiem drożdży i wody w celu rozpoczęcia fermentacji. Destylacja natomiast odbywa się w kolumnie rektyfikacyjnej, a niektórzy producenci używają do tego procesu alembików, dzięki którym można uzyskać jego pełny smak. Kolejnym etapem jest dojrzewanie. Wiele krajów wymaga, aby rum dojrzewał co najmniej rok. Proces ten odbywa się w drewnianych beczkach z różnych gatunków drewna, np. rum z beczek dębowych jest ciemnej barwy. Trunek ten dojrzewa bardzo szybko dzięki tropikalnemu klimatowi. Dojrzały rum jest zazwyczaj mieszany, aby miał jednolity kolor i smak. 

Klasyfikacja rumu jest niczym innym jak podział kolonialny Karaibów. Wyróżnia się styl angielski - najbardziej ciężki, intensywny z długim procesem fermentacji. Produkowany jest na Jamajce, Barbadosie i Belize. Kolejnym stylem jest rum francuski, który produkowany jest ze świeżego soku z trzciny cukrowej i nazywany jest rzemieślniczym. Wytwarza się go na Maderze, Martynice i Gwadelupie. Ostatnim jest rum hiszpański, który ma krótki okres fermentacji i lekki smak z korzennymi nutami. Taki rum produkowany jest w Dominikanie, Gwatemali oraz Wenezueli. 

Jeśli natomiast mowa o rodzajach rumu to tych jest więcej niż jego styli. Wyróżnia się rum biały, który ma łagodny smak i najczęściej służy jako baza koktajli. Bursztynowy rum, nazywany także złotym zawdzięcza swój kolor beczce, w której dojrzewa. Ciemny, który określa się również jako czarny ma mocny smak i aromat, używany często w kuchni. Aromatyzowany rum z dodatkami pomarańczy lub kokosa jest stosunkowo lekki, a jego zawartość alkoholu to mniej niż 40%. Rum overproof jest natomiast ostrym w smaku trunkiem o zawartości alkoholu 60-80%.

Jak powinno się pić rum?

Rum jest często wykorzystywany do produkcji koktajli i drinków. Popularne drinki alkoholowe na bazie rumu to między innymi Piña Colada, Mojito i Daiquiri. Rum można również spożywać samodzielnie lub z lodem, co daje słodko-gorzki smak. Niedocenianym urokiem rumu jest jego delikatna goryczka - jej odczucia są szczególnie intensywne po zamieszaniu go z lodem.

Rum to uniwersalny alkohol, który nadaje się na każdą okazję - czy to spotkanie ze znajomymi, romantyczna randka czy wieczór w domowym zaciszu. Możesz go mieszać z innymi alkoholami, robić drinki lub po prostu pić z lodem. W przeciwieństwie do niektórych słodkich napojów alkoholowych, rum jest bardzo delikatny dla podniebienia; jego lekka goryczka i słodkie aromaty sprawiają, że smakuje on doskonale i oferuje subtelne aromaty.