O cygarach O cygarach

O cygarach

Mamy nadzieję, że zawarte w naszym poradniku informacje przyczynią się do zwiększenia zainteresowania tematem cygar a pozyskana wiedza pozwoli na bardziej świadomy wybór cygar i pełniejsze delektowanie się ich smakiem. Im więcej będziemy wiedzieć na temat cygar, tym bardziej będziemy doceniać wysiłek i pracę osób zajmujących się ich wytworzeniem i dostarczeniem do Kupującego.

 Według najnowszych badań pierwsze wzmianki o uprawach tytoniu datuje się na 6000 r. p.n.e. Uprawą zajmowały się tubylcze ludy zamieszkujące teren obecnej Ameryki Północnej. Inne źródła podają obszar Meksyku i kulturę Majów jako prekursorów palenia tytoniu. Najstarsze udokumentowane ślady palenia tytoniu to pochodząca z terenu Gwatemali ceramika z rysunkiem przedstawiającym palącego tytoń Indianina (wykonana przez plemię Majów w ok. X w. n.e.)  oraz płaskorzeźba ze ściany świątyni Majów w Palenqe w stanie Chiapas w płd.-wsch. Meksyku (powstanie budowli szacuje się na 640 r. n.e.).

Liście tytoniu używane były w celach ceremonialnych oraz podczas uroczystości plemiennych. Otoczone były przez Indian obu Ameryk szczególną czcią. Świadczy o tym m.in. fakt, iż po przybyciu do Nowego Świata w 1492 r., Krzysztof Kolumb otrzymał zwinięte liście tytoniu jako podarunek od witających go mieszkańców wysp Bahama. Indianie zawijali suszone liście tytoniu w łupiny z kolb kukurydzy, a następnie – tak przygotowane cygara –palili.

Słowo tobacco pochodzi najprawdopodobniej od nazwy wyspy Tobago położonej w regionie Karaibów. Inne źródła podają, że jego genealogii trzeba szukać w nazwie jednego ze stanów Meksyku – Tabasco. Idąc dalej tym tropem, polskie słowo tytoń pochodzi od tureckiego tütün. Pozostając jeszcze przez chwilę w kręgu językowym warto wspomnieć, że słowo cygaro (hiszp. puro) pochodzi od słowa sik'ar, co w języku Majów oznacza palenie tytoniu.

Kontakty handlowe z Nowym Światem zaowocowały sprowadzeniem wielu nowych roślin do Europy, w tym również tytoniu. Sewilla była pierwszym miejscem na Starym Kontynencie, w którym od 1717 r. zaczęły powstawać manufaktury wytwarzające cygara ze sprowadzanego z Kuby tytoniu. Pod koniec XVIII w. produkcja rozprzestrzenia się na tereny Francji i Niemiec. W wyniku kampanii napoleońskich, prowadzonych na Półwyspie Iberyjskim w latach 1806-1812, żołnierze brytyjscy i francuscy przejęli zwyczaj palenia cygar od Hiszpanów i przenieśli go w głąb Europy. Pierwsza fabryka cygar powstała na Wyspach Brytyjskich w 1820 r.

Rozwój mody na palenie cygar zaowocował zwiększonym popytem na wysokiej jakości wyroby i dotychczasowa produkcja sewilli – tak nazywano hiszpańskie cygara – została zastąpiona przez te sprowadzane z Kuby. Druga połowa XIX w. to niesamowity rozkwit mody na palenie cygar w Europie, a co za tym idzie również wzrost ilości zakładanych plantacji tytoniu oraz fabryk cygar. W połowie XIX w. na Kubie było ok. 9500 plantacji i ok. 1300 producentów cygar.

Rozwój produkcji papierosów oraz tańszych, wykonywanych maszynowo cygar i cygaretek przyczynił się do spadku popularności prawdziwych cygar. Początek XX w. przyniósł znaczną redukcję przemysłu cygarowego na Kubie, działało tam wtedy niespełna 120 manufaktur.

Po II wojnie światowej nastąpił stopniowy renesans popularności cygar, zarówno wytwarzanych ręcznie, jak i tych produkowanych maszynowo. To przyczyniało się do spadku ich ceny, a co za tym idzie wzrostu dostępności produktu na rynku.

Wydarzenia związane z rewolucją na Kubie i objęciem władzy przez Fidela Castro w 1959 r. skutkowały embargiem handlowym nałożonym na Kubę przez prezydenta USA J. F. Kennedy`ego w 1962 r. Wydarzenia te miały następujące skutki: w wyniku nacjonalizacji przemysłu tytoniowego i zawirowań w produkcji cygar znacznie spadła ich dostępność na rynku, znaczna część producentów uciekła też z wyspy rządzonej przez Fidela do innych krajów basenu Morza Karaibskiego. Zaowocowało to rozwojem produkcji cygar w sąsiadujących z Kubą krajach (Dominikanie, Hondurasie, Jamajce, Nikaragui, Meksyku). Stąd obecność takich samych nazw marek cygar produkowanych na Kubie i w innych krajach, np. H. Upmann, El Rey del Mundo, Fonseca, Hoyo de Monterey, La Gloria Cubana, Partagas, Por Larranaga, Punch, Romeo y Julietta.

Początek lat sześćdziesiątych przyniósł znowu spadek zainteresowania paleniem cygar. Miało to związek z odkryciem szkodliwego wpływu nikotyny zawartej w tytoniu. Niewątpliwie przyczyniło się do tego nadużywanie papierosów i ich nieco chaotyczny i nerwowy sposób palenia.

Ponowny rozkwit kultury palenia cygar nastąpił w połowie lat dziewięćdziesiątych. Stało się to za sprawą zupełnie innego podejścia do tematu palenia.

Nie chodzi już tylko o dostarczenie dawki nikotyny. Palenie cygar stało się swego rodzaju wydarzeniem, mającym stworzyć atmosferę wyciszenia i relaksu. Ważne jest nadanie ceremonii palenia aury wyjątkowości, którą otaczali cygaro Indianie – pierwsi Aficionados na świecie